…καλοκαίρι/ μέσ' στο καταμεσήμερο/
το φως/ τα διαλύει όλα/ και εξουσιάζει/
τα χρώματα/ γήινα παστέλ/
μια αχλή/ τα πάντα να σκεπάζει /
τριγύρω κυριαρχούν/ το σκούρο της ώχρας/
και το άσπρο/ λίγες πινελιές του πράσινου/
και τ΄ απαλό το θαλασσί/ στο βάθος/
ο χώρος και ο χρόνος/ που σμίγουν/
τα πάντα να αιωρούνται/ μέσ' στη νωχέλεια/
της καλοκαιρινής ραστώνης/
/…/
και ξαφνικά/ μπαίνεις εσύ στο πλάνο /
λάμπεις/ η εικόνα σου/ αμέσως ξεχωρίζει/
κι όλα μπροστά σου/ υποχωρούν/ υποτάσσονται/
γίνονται απλώς/ το βάθος στην εικόνα/
η κίνησή σου/ μια αύρα δροσιάς/ ένα αεράκι
το γέλιο σου/ γάργαρο νερό/ σ' έρημο τόπο/
το σώμα σου/ μια αρμονία από γραμμές/ και νότες/
ενώ η ποίηση/ εξ αιτίας σου/ αποκτά/
έναν ακόμα λόγο/ για να υπάρχει/
/…/
και εγώ/ κεραυνοβολημένος/ ζω την αποθέωσή σου/
/…/
…τι θα πάρετε κύριε/
με ρώτησε για δεύτερη φορά ο σερβιτόρος/
…
16.6.2χ3
Κ.Κ.
Σ' αυτό τον τόπο,
κάθε στιγμή, μπορεί να είναι, η αφορμή για ένα ποίημα… Για ένα ποιοτικό κοίταγμα της ζωής!
Αυτό δυστυχώς, πολλοί, δεν το προσέχουν!
Αφιερωμένο, στη μνήμη του Βαμβακάρη και του Τσιτσάνη, που αυτό το ήξεραν πάρα πολύ καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου