.
Τ' Άγνωστο γύρω και παντού κι ο Νόμος ο Τρανός του!
Κι ενώ δεν είμαστε παρά μορφές αυτού τ' Αγνώστου
φαντάσματα όλοι και καπνοί, στη δίνη της αβύσσου
-με τ' όνειρο, φτωχή ψυχή, για μόνη απολαβή σου-,
μάταια φαντάσματα, τυφλά, που το σκοτάδι σπέρνει
που η νύχτα φέρνει μια στιγμή κι η νύχτα πάλι παίρνει
χαμένοι, δίχως γυρισμό, μεσ' στον αιώνιο σάλο
μισούμε κι εχθρευόμαστε και κρίνει ο ένας τον άλλο…
.
(Από το "Φαντάσματα", του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη)
.
