Η ατμόσφαιρα μυρίζει καμένο και Μακιαβέλι. Μυρίζει καθυστέρηση, πατερναλισμό και χειραγώγηση. Μ' ένα πολιτικό σύστημα, που λίγο πριν από την κατάρρευση του, με τους πελατειακούς, δημαγωγικούς και λαϊκίστικους μαραθώνιους, που τόσα χρόνια τρέχει, να παριστάνει και να θέλει να μας πείσει, κάνοντας οπερετικές πιρουέτες γύρω από τον εαυτόν του, πως ανακάλυψε την νεοτερικότητα και τις σοσιαλο-νεοφιλελεύθερες προσμίξεις και αλχημείες, με Κεντροαριστερό ή τις φιλελευθερο-σοσιαλίζουσες με Κεντροδεξιό επώνυμο και μια άκληρη και με θολή εικόνα, μετά τις ήττες και τις καταρρεύσεις Αριστερά, που άφωνη και απούσα, αδυνατεί να παρουσιάσει, ένα πειστικό και ελκυστικό δικό της όραμα. Όταν η ζώσα πραγματικότητα, κινείται εδώ και χρόνια ιλιγγιωδώς, χωρίς οδηγό και μπούσουλα, σε περιοχές και δεδομένα, που απαιτούν άλλες υποδομές, άλλη διαχείριση, άλλους ορισμούς και χρήσεις, απ' αυτό που προτείνουν κυβερνήσεις και κοινωνικές ελίτ, παλαιάς κοπής και κατώτερες των όσων απαιτούν οι περιστάσεις. Η υπόθεση των ομολόγων και οι πρόσφατες πυρκαγιές φωτογράφισαν τα πάντα.
Δεν πάει όμως άλλο. Είμαστε λίγο πριν το απόλυτο χάος. Απαιτείται επειγόντως, μια σε βάθος τομή και αλλαγή, που να ξεπεράσει και ν' αφήσει οριστικά πίσω, όλον αυτό τον αναχρονισμό, την ανικανότητα και την αναποτελεσματικότητα, που έχει κυριολεκτικά, σ' ένα θανατηφόρο εναγκαλισμό, βαλτώσει τα πάντα. Αλλά και την απάθεια και την αδιαφορία, που τείνουν να γίνουν εθνικό χαρακτηριστικό.
Απαιτείται ένα νέο ξεκίνημα. Ένα όραμα, που να ξανα-εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τον λαό μας. Γενναίες και τολμηρές αποφάσεις και ρυθμίσεις με χαρακτηριστικά αξιοκρατικά, δημοκρατικά και εκσυγχρονιστικά. Με φροντίδα και ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων σε κάθε περίπτωση. Με αξιοποίηση και ενεργοποίηση των δυνατοτήτων, μακριά από συντηρητισμούς, παλιούς και νέους. Χωρίς ξερολίκια και άχρηστες, χρονοβόρες, πατερναλιστικές και δαπανηρές χωρίς λόγο, νοοτροπίες. Σύνθεση του μερικού και του γενικού, χωρίς αυθαίρετες σκοπιμότητες και υπερβολές. Υπέρβαση των αυτονόητων. Διαχείριση και γρήγορη επεξεργασία και προσαρμογή του καινούργιου, χωρίς υπερβολές σε συντηρητικές αρνήσεις ή τυχοδιωκτισμούς. Πλήρη και σαφή διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος. Προσεκτικό σχεδιασμό και ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων της περιφέρειας. Με ιστορική αναφορά αλλά και προοπτική στα νέα μεγέθη της εποχής, με σύνθεση και όχι ανταγωνιστικά, προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση. Ελεύθερη και προσιτή απ' όλους παιδεία, σε όλες τις βαθμίδες, χωρίς το χαράτσι των φροντιστηρίων. Είναι πια χιλιοειπωμένο, πως η γνώση είναι η σημαντικότερη από τις επενδύσεις. Επένδυση σε ποιοτικά μεγέθη και όχι μονοδρομήσεις, σε ποσοτικού χαρακτήρα μεγέθη αποκλειστικά, χωρίς προοπτική άλλη από το κέρδος. Δυναμική ανάδειξη της χορηγίας και του εθελοντισμού, προκειμένου να υπάρξει, ένας νέος άνεμος κοινωνικών αντανακλαστικών, στο μονόδρομο της αντίληψης τομέων, με ποσοτικά μόνο κριτήρια στη συγκρότησή τους. Αποκεντρωμένο, ουσιαστικά και όχι περιπτωσιακά κράτος, με αυστηρά κριτήρια και προδιαγραφές. Με αυστηρό προσδιορισμό των ρόλων και των ικανοτήτων που απαιτούνται και έλεγχο της απόδοσής τους, για όλους όσους ασχολούνται, με αυστηρότατη τήρηση των υποχρεώσεων τους και με διαρκή επιμόρφωσή τους. Με κίνητρα, για όσους καταθέτουν σχέδια και προτάσεις, για την βελτίωση της προσφοράς υπηρεσιών, που διαπιστώνουν, στις θέσεις εργασίας και δράσης τους. Αυστηρότατες ποινές σε όσους μπλοκάρουν, καθυστερούν, κάνουν κακή χρήση και κατάχρηση, με αλαζονεία της θέσης τους. Ποινές ακόμα και στο κράτος, για την όποια καθυστέρηση και ταλαιπωρία του πολίτη.
Με λίγα λόγια, χρειάζεται, ένας άνεμος ανασυγκρότησης! Η επιδίωξη, έστω και με καθυστέρηση, μιας αυθεντικής τροχιάς αστικής χειραφέτησης και ολοκλήρωσης και η οριστική απομάκρυνση από δομές δυσκίνητες και πεπαλαιωμένες, που εξυπηρετούν ελάχιστες μειοψηφίες. Την δημιουργία, στήριξη και προώθηση κινημάτων πολιτών. Την κάλυψη του κενού, που αρχαϊκές, πατερναλιστικές και πελατειακής λογικής πολιτικές δημιούργησαν, με στόχευση την χειραγώγηση, από ένα παλαιό, ανίκανο και αναποτελεσματικό προσωπικό, που μεταχουντικά αντί να ανατραπεί κυριάρχησε. Οι ευθύνες είναι πολλές και πολλών. Οι μεγαλύτερες ανήκουν σ' αυτούς, που θα λέγαμε, πως θα ήταν οι λογικοί και φυσικοί ανατροπείς αυτής της κατάστασης.
Δυστυχώς, έλειψαν οι προϋποθέσεις και οι φορείς, τα κινήματα πολιτών, που θα στήριζαν μεγέθη και πρωτοβουλίες, σε κατευθύνσεις άλλες από τις αρχαϊκές και αναποτελεσματικές που υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν.
Γιατί σίγουρα όλ' αυτό, δε θα το κάνουν οι αιθουσάρχες των κέντρων "διασκέδασης" της παραλίας ή οι "επιστάτες πολιτισμού" όπως το ομώνυμο Υπουργείο, που λογοκρίνει εκθέσεις και ανεβοκατεβάζει πίνακες ζωγραφικής κάτω από την πίεση ακτιβιστών λογοκριτών, όπως ο κ. Έβερτ, κληρονόμων και συνεχιστών ενός κακού παρελθόντος. Που δεν εννοούν να αφήσουν στο παρελθόν, ήθη και πρακτικές τους αλλά θέλουν να συνεχίζουν να καθορίζουν και να δηλητηριάζουν και κάθε δυνατότητα στο παρόν και στο μέλλον. Αλλά και όλη αυτή η άθλια πασαρέλα, όλων αυτών των ανθρωποειδών του "life style", που δεν μπορεί να είναι οι αποκλειστικοί διαχειριστές και οι "γκουρού", του ελεύθερου χρόνου, της διασκέδασης και της πνευματικής ταυτότητας αυτού του τόπου. Κατ' αποκλειστικότητα διαχειριστές του χαβαλέ και όχι δημιουργοί θετικής δυναμικής, επιρροής και εξέλιξης των θεσμών. Αλλά δεν μπορεί και να τους συντηρούν και όσοι τους ακολουθούν, χωρίς κρίση και απαιτήσεις. Το μοντελάκι αυτό του νεοέλληνα, που κυριάρχησε. Έχουν και όλοι αυτοί, πολύ μεγάλες ευθύνες! Ο φασισμός κρυφός ή φανερός και το ισοδύναμό του ο χαβαλές, κατέστρεψαν πολλά!
Υπάρχει λοιπόν, πολύ μεγάλη ανάγκη πολιτισμικής αναστύλωσης της κοινωνίας μας και ανασυγκρότησης του πολιτικού μας συστήματος και της πολιτικής μας κουλτούρας. Αλλά χωρίς λαϊκισμούς και ισορροπίες προς τα κάτω. Αναμείχθηκαν πολλοί και πολλά, άναρχα και λαϊκίστικα και φτιάχτηκε ένας πολτός, που δεν επιτρέπει να αναδειχθεί τίποτα. Όλα πολτοποιούνται και ανακατεύονται μέσα σ' αυτόν.
Πρώτα και πάνω απ' όλα, θα πρέπει ν' αλλάξει το περιβάλλον, που υποθάλπει αυτό τον πολτό και είναι η αδράνεια και η παθητικότητα. Η τηλεόραση και γενικότερα τα ΜΜΕ /αν και πιστεύω πως αυτά είναι η αντανάκλαση και όχι η γεννήτρια/. Αλλά και τα κόμματα, οι πανεπιστημιακοί, οι εκδότες, οι διάφορες ελίτ γενικότερα, στις εκδοχές που μέχρι τώρα υπήρξαν και αν δεν τα δημιουργούν, απουσιάζουν.
Νεοπλουτισμός, πνευματικός σουσουδισμός, απόλυτη ασυναρτησία, θανατηφόροι ανταγωνισμοί, μεμψιμοιρίες, κακεντρέχειες, συλλήβδην υπονομεύσεις του όποιου καλού υπάρχει και γίνεται, λαϊκίστικα και επαρχιώτικα διαχειριζόμενος μοντερνισμός, αισθητική εργολάβων και μιζαδόρων, είναι τα χαρακτηριστικά που επικρατούν.
Πρέπει να απομακρυνθούμε οριστικά απ' όλ' αυτά. Τον διπολισμό, που δεν εκφράζεται από συνθέσεις και υπερβάσεις αλλά συντηρεί χαρακτηριστικά αρχαϊκά, πατερναλισμού και συντήρησης. Αλλά και τον πολυκομματισμό, που συντηρεί και συντηρείται από μορφώματα κλισέ, χωρίς κοινωνική επαλήθευση, ως προς το τι και το ποιους εκπροσωπούν και με μοναδική λογική ύπαρξης, την αυτοσυντήρησή των επιτελών τους και τα προνόμιά τους. Το χάσιμο ευκαιριών και την αυθαίρετη και χωρίς προοπτική και φαντασία, λογική στις επενδύσεις, υλικές και σε ανθρώπινο δυναμικό.
Ας επιδιώξουμε επιτέλους, την είσοδό μας στην Ιστορία.
Σεπτέμβριος 2χ7
K.K
(*) Το κείμενο γράφτηκε πριν της εκλογές
Δεν πάει όμως άλλο. Είμαστε λίγο πριν το απόλυτο χάος. Απαιτείται επειγόντως, μια σε βάθος τομή και αλλαγή, που να ξεπεράσει και ν' αφήσει οριστικά πίσω, όλον αυτό τον αναχρονισμό, την ανικανότητα και την αναποτελεσματικότητα, που έχει κυριολεκτικά, σ' ένα θανατηφόρο εναγκαλισμό, βαλτώσει τα πάντα. Αλλά και την απάθεια και την αδιαφορία, που τείνουν να γίνουν εθνικό χαρακτηριστικό.
Απαιτείται ένα νέο ξεκίνημα. Ένα όραμα, που να ξανα-εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τον λαό μας. Γενναίες και τολμηρές αποφάσεις και ρυθμίσεις με χαρακτηριστικά αξιοκρατικά, δημοκρατικά και εκσυγχρονιστικά. Με φροντίδα και ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων σε κάθε περίπτωση. Με αξιοποίηση και ενεργοποίηση των δυνατοτήτων, μακριά από συντηρητισμούς, παλιούς και νέους. Χωρίς ξερολίκια και άχρηστες, χρονοβόρες, πατερναλιστικές και δαπανηρές χωρίς λόγο, νοοτροπίες. Σύνθεση του μερικού και του γενικού, χωρίς αυθαίρετες σκοπιμότητες και υπερβολές. Υπέρβαση των αυτονόητων. Διαχείριση και γρήγορη επεξεργασία και προσαρμογή του καινούργιου, χωρίς υπερβολές σε συντηρητικές αρνήσεις ή τυχοδιωκτισμούς. Πλήρη και σαφή διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος. Προσεκτικό σχεδιασμό και ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων της περιφέρειας. Με ιστορική αναφορά αλλά και προοπτική στα νέα μεγέθη της εποχής, με σύνθεση και όχι ανταγωνιστικά, προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση. Ελεύθερη και προσιτή απ' όλους παιδεία, σε όλες τις βαθμίδες, χωρίς το χαράτσι των φροντιστηρίων. Είναι πια χιλιοειπωμένο, πως η γνώση είναι η σημαντικότερη από τις επενδύσεις. Επένδυση σε ποιοτικά μεγέθη και όχι μονοδρομήσεις, σε ποσοτικού χαρακτήρα μεγέθη αποκλειστικά, χωρίς προοπτική άλλη από το κέρδος. Δυναμική ανάδειξη της χορηγίας και του εθελοντισμού, προκειμένου να υπάρξει, ένας νέος άνεμος κοινωνικών αντανακλαστικών, στο μονόδρομο της αντίληψης τομέων, με ποσοτικά μόνο κριτήρια στη συγκρότησή τους. Αποκεντρωμένο, ουσιαστικά και όχι περιπτωσιακά κράτος, με αυστηρά κριτήρια και προδιαγραφές. Με αυστηρό προσδιορισμό των ρόλων και των ικανοτήτων που απαιτούνται και έλεγχο της απόδοσής τους, για όλους όσους ασχολούνται, με αυστηρότατη τήρηση των υποχρεώσεων τους και με διαρκή επιμόρφωσή τους. Με κίνητρα, για όσους καταθέτουν σχέδια και προτάσεις, για την βελτίωση της προσφοράς υπηρεσιών, που διαπιστώνουν, στις θέσεις εργασίας και δράσης τους. Αυστηρότατες ποινές σε όσους μπλοκάρουν, καθυστερούν, κάνουν κακή χρήση και κατάχρηση, με αλαζονεία της θέσης τους. Ποινές ακόμα και στο κράτος, για την όποια καθυστέρηση και ταλαιπωρία του πολίτη.
Με λίγα λόγια, χρειάζεται, ένας άνεμος ανασυγκρότησης! Η επιδίωξη, έστω και με καθυστέρηση, μιας αυθεντικής τροχιάς αστικής χειραφέτησης και ολοκλήρωσης και η οριστική απομάκρυνση από δομές δυσκίνητες και πεπαλαιωμένες, που εξυπηρετούν ελάχιστες μειοψηφίες. Την δημιουργία, στήριξη και προώθηση κινημάτων πολιτών. Την κάλυψη του κενού, που αρχαϊκές, πατερναλιστικές και πελατειακής λογικής πολιτικές δημιούργησαν, με στόχευση την χειραγώγηση, από ένα παλαιό, ανίκανο και αναποτελεσματικό προσωπικό, που μεταχουντικά αντί να ανατραπεί κυριάρχησε. Οι ευθύνες είναι πολλές και πολλών. Οι μεγαλύτερες ανήκουν σ' αυτούς, που θα λέγαμε, πως θα ήταν οι λογικοί και φυσικοί ανατροπείς αυτής της κατάστασης.
Δυστυχώς, έλειψαν οι προϋποθέσεις και οι φορείς, τα κινήματα πολιτών, που θα στήριζαν μεγέθη και πρωτοβουλίες, σε κατευθύνσεις άλλες από τις αρχαϊκές και αναποτελεσματικές που υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν.
Γιατί σίγουρα όλ' αυτό, δε θα το κάνουν οι αιθουσάρχες των κέντρων "διασκέδασης" της παραλίας ή οι "επιστάτες πολιτισμού" όπως το ομώνυμο Υπουργείο, που λογοκρίνει εκθέσεις και ανεβοκατεβάζει πίνακες ζωγραφικής κάτω από την πίεση ακτιβιστών λογοκριτών, όπως ο κ. Έβερτ, κληρονόμων και συνεχιστών ενός κακού παρελθόντος. Που δεν εννοούν να αφήσουν στο παρελθόν, ήθη και πρακτικές τους αλλά θέλουν να συνεχίζουν να καθορίζουν και να δηλητηριάζουν και κάθε δυνατότητα στο παρόν και στο μέλλον. Αλλά και όλη αυτή η άθλια πασαρέλα, όλων αυτών των ανθρωποειδών του "life style", που δεν μπορεί να είναι οι αποκλειστικοί διαχειριστές και οι "γκουρού", του ελεύθερου χρόνου, της διασκέδασης και της πνευματικής ταυτότητας αυτού του τόπου. Κατ' αποκλειστικότητα διαχειριστές του χαβαλέ και όχι δημιουργοί θετικής δυναμικής, επιρροής και εξέλιξης των θεσμών. Αλλά δεν μπορεί και να τους συντηρούν και όσοι τους ακολουθούν, χωρίς κρίση και απαιτήσεις. Το μοντελάκι αυτό του νεοέλληνα, που κυριάρχησε. Έχουν και όλοι αυτοί, πολύ μεγάλες ευθύνες! Ο φασισμός κρυφός ή φανερός και το ισοδύναμό του ο χαβαλές, κατέστρεψαν πολλά!
Υπάρχει λοιπόν, πολύ μεγάλη ανάγκη πολιτισμικής αναστύλωσης της κοινωνίας μας και ανασυγκρότησης του πολιτικού μας συστήματος και της πολιτικής μας κουλτούρας. Αλλά χωρίς λαϊκισμούς και ισορροπίες προς τα κάτω. Αναμείχθηκαν πολλοί και πολλά, άναρχα και λαϊκίστικα και φτιάχτηκε ένας πολτός, που δεν επιτρέπει να αναδειχθεί τίποτα. Όλα πολτοποιούνται και ανακατεύονται μέσα σ' αυτόν.
Πρώτα και πάνω απ' όλα, θα πρέπει ν' αλλάξει το περιβάλλον, που υποθάλπει αυτό τον πολτό και είναι η αδράνεια και η παθητικότητα. Η τηλεόραση και γενικότερα τα ΜΜΕ /αν και πιστεύω πως αυτά είναι η αντανάκλαση και όχι η γεννήτρια/. Αλλά και τα κόμματα, οι πανεπιστημιακοί, οι εκδότες, οι διάφορες ελίτ γενικότερα, στις εκδοχές που μέχρι τώρα υπήρξαν και αν δεν τα δημιουργούν, απουσιάζουν.
Νεοπλουτισμός, πνευματικός σουσουδισμός, απόλυτη ασυναρτησία, θανατηφόροι ανταγωνισμοί, μεμψιμοιρίες, κακεντρέχειες, συλλήβδην υπονομεύσεις του όποιου καλού υπάρχει και γίνεται, λαϊκίστικα και επαρχιώτικα διαχειριζόμενος μοντερνισμός, αισθητική εργολάβων και μιζαδόρων, είναι τα χαρακτηριστικά που επικρατούν.
Πρέπει να απομακρυνθούμε οριστικά απ' όλ' αυτά. Τον διπολισμό, που δεν εκφράζεται από συνθέσεις και υπερβάσεις αλλά συντηρεί χαρακτηριστικά αρχαϊκά, πατερναλισμού και συντήρησης. Αλλά και τον πολυκομματισμό, που συντηρεί και συντηρείται από μορφώματα κλισέ, χωρίς κοινωνική επαλήθευση, ως προς το τι και το ποιους εκπροσωπούν και με μοναδική λογική ύπαρξης, την αυτοσυντήρησή των επιτελών τους και τα προνόμιά τους. Το χάσιμο ευκαιριών και την αυθαίρετη και χωρίς προοπτική και φαντασία, λογική στις επενδύσεις, υλικές και σε ανθρώπινο δυναμικό.
Ας επιδιώξουμε επιτέλους, την είσοδό μας στην Ιστορία.
Σεπτέμβριος 2χ7
K.K
(*) Το κείμενο γράφτηκε πριν της εκλογές
