ο τζίτζικας στις δόξες του/
αυτός ο αρχιμελωδός της Μεσογείου/
η θάλασσα στο βάθος/ αφορμή για ταξίδια/
του νου και του ονείρου/
το πράσινο/ οι τόνοι της ώχρας/ και του μπλε στο φόντο/
λιτά/ σα ζωγραφιά του Παρθένη ή του Μπουζιάνη/
το καφεδάκι, το κρύο νερό και το γλυκό του κουταλιού/
στο στρογγυλό μεταλλικό το τραπεζάκι/
η κληματαριά πάνω στην κρεβατίνα/ με το μεθυστικό σταφύλι/
να εξασφαλίζει τη σκιά/ χωρίς το φως να κρύβει/
και το θυμάρι η λεβάντα και το σκίνο/ παντού τριγύρω/
ο βασιλικός τ' αγιόκλημα και η μαντζουράνα/
να μυρώνουν την ατμόσφαιρα/ σαν ευλογιά από κάτι τι το θείο/
…
κι ένα μικρό ανεπαίσθητο αεράκι/ να τα ενώνει όλα/
σε ένα τοπίο μαγικό/ ονειρεμένο/ ανθρώπινο/
...
…αχ καλοκαιράκι ελληνικό/ δικό μας καλοκαίρι/
/…/
μέσα σ' αυτό το γίγνεσθαι/ τα πάντα είναι δυνατά/
να φτιάχνεις/ να ονειρεύεσαι/ να αντέχεις/
γι' αυτό/ παρ' όλα όσα ζήσαμε και πάθαμε/ επιμένουμε/
…εδώ/ πρώτα είναι ο τόπος/ κι ύστερα εμείς/
κι ο τόπος αυτός/ ότι και να του κάνανε/
άντεξε και θ' αντέξει/
/…/
Ιούλιος 2χ3
Κ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου