Και μια και για τον Ταραντίνο ο λόγος

Απο πίνακα του Francis Bacon

Όταν είσαι φτωχός /όχι μόνο οικονομικά/ αλλά φτωχός σε επιχειρήματα, σε σκέψεις, σε ικανότητες, σε ιδέες, σε πολιτισμό, καλύτερα να παραδεχθείς την φτώχια σου και να ψάξεις για τις ΑΙΤΙΕΣ, που την προκαλούν και την συντηρούν και από το σύστημα αλλά και τις δικές σου ευθύνες, παραλήψεις, αδιαφορία και απροθυμία για ν' αγωνιστείς και να τ' αλλάξεις. Αν κάθεσαι και τρέχουν τα σάλια σου γι' αυτά που έχουν οι άλλοι και περιμένεις να σου δώσουνε κι εσένα κάτι /ένα ξεροκόμματο από κάτι/ τότε την έχεις άσχημα. Και αν το ρίχνεις στις "cult" καταστάσεις, για να ξεχάσεις ή για να παρακάμψεις την απραξία σου και ν' αποκτήσεις άλλοθι, τότε δεν σώζεσαι με τίποτα
(ΠΡΟΣΟΧΗ και τα ναρκωτικά έτσι τα λένε και εκεί τα κατατάσσουν. Στις καταστάσεις "cult").
Άλλο που δεν θέλει το σύστημα, για να βγει από την δύσκολη θέση, να πρέπει να δώσει απαντήσεις και φυσικά λύσεις. Το ίδιο και ο καθ' ένας ξεχωριστά, στο ποσοστό ευθύνης που του αναλογεί. Κι έτσι όλοι βολεύονται, εξορκίζοντας το κακό και περιμένοντας, μέχρι να βρεθεί ο επόμενος συντηρητής του "cult" για να "μαστουρώσουν". Όπως ας πούμε ο κ. Καντέν Ταραντίνο.
Και ζούνε οι κατεστημένοι καλά και το σύστημα δουλεύει ρολόι και οι άλλοι, συνεχίζουν να κουβαλάνε σαν τον Σίσυφο τις πέτρες, μόνιμα καταδικασμένοι στα καταναγκαστικά έργα της Ζωής αλλά μακριά και χωρίς καμιά συμμετοχή στο θαύμα της.
Τώρα, είναι γνωστή η ανέχεια του αμερικάνικου σινεμά, σε σενάρια και προτάσεις, τονωτικά αισιοδοξίας, γιατί οι κοινωνίες τους την βγάζουν δύσκολα και το αμερικάνικο όνειρο πάλιωσε και ζάρωσε κι έγινε εφιάλτης. Και για να ξεστρατίζουν τον κόσμο από την πραγματικότητα και να τους συνηθίζουν σε καταστάσεις αγριότητας όπως οι πόλεμοι. Που με ευκολία βάζει μπρος ο Μπους και εξολοθρεύει κατά χιλιάδες τους άμαχους στην Γιουγκοσλαβία ή στον Κόλπο ή στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Και με δεδομένο το ελεύθερο εμπόριο όπλων, στις πολιτείες των ΗΠΑ, έτσι ώστε ο κάθε πιτσιρικάς, να μπορεί να πάρει το όπλο του πατέρα του και να πάει και να καθαρίσει το μισό σχολείο του, γιατί έτσι πιστεύει πως θα λυτρωθεί ή θα φανεί πως είναι κάποιος. Ψάχνουν και υιοθετούν τα πάντα, αρκεί να βολεύουν και να ενισχύουν τις επιλογές τους, ξεστρατίζοντας την συζήτηση.
Τα έργα του Ταραντίνο δεν ξέρεις αν είναι η κότα ή το αυγό που κάνει την κότα, σ' αυτή την στρατηγική τους. Μια κότα σαν την πρωταγωνίστριά του στο "kill Bill", που κατακρεουργεί τους πάντες και δεν αφήνει ψυχή ζώσα γύρω της, που να μην την πετσοκόψει, έχοντας υποστεί και αυτή το ίδιο πετσόκομμα από τα θύματά της. Ωραία ηθική και ωραία πρόταση για την Ζωή. Τα υιοθετούν και τα χρησιμοποιούν σαν σωσίβιο και εργαλείο μετάθεσης του ενδιαφέροντος, διασποράς της σύγχυσης και ταυτόχρονα, ενδοφλέβιες εξοικείωσης με την βία και μιας ροπής καθήλωσης και απαισιοδοξίας.
Και αντί να μιλήσουμε κριτικά για όλ' αυτά και μάλιστα εμείς εδώ στην Ευρώπη, με την εμπειρία του ευρωπαϊκού πολιτισμού και τις κατακτήσεις του, μιλάμε για δοκίμια "αισθητικής" του Ταραντίνο και συντηρούμε το φαινόμενο, αναπαράγοντας την παγίδα και στα καθ' ημάς. Ωραία άποψη περί Ζωής και αισθητικής προάγουμε και συντηρούμε κι εμείς!
Ωραία ταινία "cult", λένε οι αμφιλεγόμενοι "επαΐοντες" κριτικοί /ντίλερς των κινηματογραφικών ταινιών/ στους "κινηματογραφόφιλους" του σήμερα. Αυτούς, που άμα τους το σερβίρεις, όπως καλά ξέρουν κάποιοι να το κάνουν, με lifestyle μανιέρες, διαφημίσεις σε ιλουστρασιόν περιοδικά και άλλα τέτοια, είναι ικανοί, να βλέπουν και να εκστασιάζονται και με το μακέλεμμα του πατέρα τους και της μάνας τους. Να, ποια είναι η αισθητική τους! Ποιο είναι το πεδίο αναφοράς και δράσης του Ταραντίνο. Και ποιος ο πολιτισμός όλων τους.
"Oh! Tempora. Oh! Mores". Ό, εστί μεθερμηνευόμενο, "Τέτοιες Εποχές, τέτοια Ήθη".
"Cult" λοιπόν τα φονικά, "cult" και οι δολοφόνοι, "cult" και η ζωή μας όλη.
Αυτοί όμως, πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε, είναι ειλικρινείς και το λένε και το φωνάζουν. Και το πώς μας βλέπουν και το πού θέλουν να μας πάνε. Το πρόβλημα όλο είναι μ' εμάς, που είναι σα να τους παρακαλάμε να το κάνουν! Η απόλυτη ξεφτίλα δηλαδή και η πιο απύθμενη αλλοτρίωση!

11.6.2χ5

Κ.Κ

ΥΓ Αντί λοιπόν, να προσπαθούμε να σκοτώσουμε το "Bill", υιοθετώντας τις προσωπικές λύσεις, σαν και αυτές που υιοθετεί και υμνεί ο κ. Ταραντίνο με το έργο του και παίζοντας το παιχνίδι του συστήματος. Καλύτερα να εξαφανίσουμε τα φαντάσματα που μας κατατρέχουν και μας απειλούν και να γυρίσουμε και να αλλάξουμε την κατάσταση που τα δημιουργεί. Αυτό μπορεί και να έχει πλάκα και να είναι πιο εύκολο και σίγουρα όχι τόσο οδυνηρό και φρικιαστικό. Και το κυριότερο, δημιουργεί άλλες και ποιοτικά πολύ καλύτερες ανθρώπινες σχέσεις.
Είμαι σίγουρος πως κάποτε, κάποιοι, θα μελαγχολούν πολύ, όταν θα μελετάνε, όλ' αυτά τα σημερινά καμώματα. Και αυτό, θα γίνει πολύ γρήγορα! Με την έννοια του Ιστορικού χρόνου. Ίσως όχι δυστυχώς και του βιολογικού. Αυτό μόνο, μπορεί να καταφέρουν όλοι αυτοί, καθυστερώντας τις εξελίξεις. Να μας καταδικάσουν, όσους ζούμε σήμερα, να μην δούμε το τέλος τους. Όχι όμως και όλους τους επόμενους. Το "τρενάκι" τους, δεν έχει βάθος χρόνου, στην διαδρομή του. Θα συγκρουστεί τελικά, οπωσδήποτε με την Ιστορία!

Κ.Κ