Κάθε φορά που κάποιος κόμπος φτάνει στο χτένι. Κάθε φορά που οι επίπλαστες ισορροπίες και οι συμβιβασμοί διαταράσσονται. Τότε βγαίνει καθαρά και το ανάγλυφο της πραγματικότητάς μας.
Και στις μέρες μας, έχουν φτάσει στο χτένι, πάρα πολλοί κόμποι μαζί. Το πολιτικό μας σύστημα αποκαλύπτεται παραστατικά. Το 2007 υπήρξε σαν ένα είδος ντοκιμαντέρ για την κοινωνίας μας. Κουμπάροι, Ομόλογα, Ρεμούλες, Υποκλοπές, Υπόθεση Πακιστανών, Εκπαίδευση στο τέλμα, ΜΑΤ, Πολύδωρες, Βουλγαράκηδες, Γιακουμάτοι, Ακρίβεια, Ανεργεία, Φτώχια, Κρατική ασυναρτησία με τις Φωτιές, Προεκλογικό τσίρκο, με πρωταγωνιστή την Τηλεόραση και τέλος οι Εκλογές. Και η απόλυτη κορύφωση: το μετά τις εκλογές και τα αποτελέσματά τους. Ακόμα και η Τηλεόραση, δεν ξέρει πώς να τα χειριστεί (άκουσον, άκουσον!)
Η ΝΔ κέρδισε παρ' όλα τα χαΐρια της, όταν είχε κάνει τα πάντα, ώστε να μην μπορεί να κερδίσει. Το ΠΑΣΟΚ, δεν έκανε τίποτα, ώστε να μην χάσει, ενώ νόμιζε πως θα κερδίσει. Και η Αριστερά, πήρε κάτι ψίχουλα πάρα πάνω και απ' ό,τι δείχνει, θα εξακολουθήσει, μαζί με τ' άλλα, να μην ξέρει τι να τα κάνει.
Όλ' αυτά, δεν είναι, παρά ο απόηχος της απαξίωσης της πολιτικής, από ένα πολιτικό προσωπικό απόλυτα ανεπαρκές και από την απάθεια και αδιαφορία του κόσμου. Όλα τα ελλείμματα της κοινωνίας μας στο προσκήνιο. Και σ' όλ' αυτά πρωταγωνιστής, η αθλιότητα της λογικής του συμψηφισμού και του εξιλαστήριου θύματος. Συζητήσεις καφενείου, ενώ η Πολιτική παραμένη το μεγάλο ζητούμενο.
Το νέο επίσης ήταν, πως ο εκλογικός νόμος, που απέκλειε, μερικώς έστω, την αναχρονιστικής και αντιδραστικής λογικής αντίληψη της πολιτικής, ανάμεσα στους δύο του διπολισμού, αντί να οδηγήσει σε νέες ποιότητες και συνθέσεις, που ν' ανταποκρίνονται, στα δεδομένα της σύγχρονης πραγματικότητας. Οδήγησε στην απόλυτη αλαζονεία της ΝΔ, που δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι, της εξαγγελίας της νίκης της και όρμηξε ν' απλώσει τον χείριστο εαυτόν της, διαψεύδοντας με ωμότητα τα όσα προεκλογικά έλεγε. Ούτε σ' αυτό δεν μπορεί να πρωτοτυπήσει. (Λέει ο υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης: "...ασφαλώς είχαμε σχέδιο αλλά είναι άλλες οι απαιτήσεις εφαρμογής της πολιτικής σε λεπτομέρεια όταν είσαι στην κυβέρνηση και άλλες όταν κάνεις γενικού χαρακτήρα εξαγγελίες" ).
Το ΠΑΣΟΚ σπαράσσεται από ανθρώπους, που ενώ ήξεραν τα πάντα, παριστάνουν τους έκπληκτους και έχουν βγάλει τα μαχαίρια, ματώνοντας και ακυρώνοντας την ύπαρξή τους, για το ποιος θα πείσει τους περισσότερους, πως δεν θ' αλλάξει τίποτα απ' αυτά που ξέρουν, ενώ ευαγγελίζεται για μια ακόμα φορά πως θα τ' αλλάξει όλα.
Παρακάμπτω την Αριστερά, που θα εξακολουθεί να υπάρχει χωρίς να ενοχλεί.
Και φτάνω στο μεγάλο νέο. Την είσοδο του "λεπενισμού" στο κοινοβούλιο.
Το ερώτημα είναι λοιπόν: γιατί να είναι αλλιώς απ' ό,τι είναι τα πράγματα και γιατί να ζητάμε τάχα μου ν' αλλάξουν.
Ο εκφυλισμός της πολιτικής μας ζωής και του πολιτικού μας συστήματος, είναι δεδομένος. Όπως δεδομένο είναι πως κανένας δεν θέλει την αλλαγή του. Κι εδώ μπαίνουν οι μεγάλες ευθύνες του κόσμου. Γιατί απέδειξε για μια ακόμα φορά: πως αυτούς θέλει και έτσι τους θέλει.
Τα 'χαμε κάνει μπάχαλο με την "ανατροπή". Τώρα τ' αποτελειώνουμε όλα και με την διαχείρηση.
Γιατί φυσικά το ζητούμενο, δεν είναι ποιος μπορεί να διαχειριστεί την κρίση, αλλά ποιοι και πώς μπορούν, ν’ ανατρέψουν και να εξουδετερώσουν τις αιτίες της. Ακόμα και με την διαχείρηση. Και οι αιτίες είναι δομικές και διαχρονικές.
28.10.2χ7
Κ.Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου